بدون عنوان

سلام پسر گلم

وای که پدر من و بابات رو دراوردن با این کارای اداریشون

دیروز با مامانم رفتیم تهران تا ازمایش بابات رو نشون بدیم به دکتر و نامه بگیریم نمیدونی که این راه تا نامه رو از دکتر بگیرم و بیارم خونه برای منهزاران کیلومتر گذشت

صبح هم بابات رفت که برگه های سو سابقمون رو بگیره گفته بودن برو ظهر بیا اومد و ظهر من رفتم مغازش وایستادم و اون رفت بعد از چند ساعت اومد و مال منو گرفته بود اما برای خودش رو ریییس اداره رفته بود و گفتن فردا بیا حالا بیچاره فردا هم باید بره

منم تو این فاصله زنگ زدم پزشکی قانونی گفت از روزی که میاید ازمایش میدید تا روز یکه اماده شه ممکنه 10 یا 20 روز زمان ببره

وای غم عالم ریخت رو سرم خیلی حالم گرفته شد اخه 20 روز به ندیدنت اضافه شد

دارم برای اومدنت ثانیه ها رو میشمارم نمیدونی همش خوابت رو میبینم همش نگرانتم که نکنه الان گشنت باشه و کسی بهت غذا نده نکنه الان خوابت بیاد و کسی نباشه برات لالایی نخونه پسر قشنگم زودی بیا و مامانت رو از این وضع بیار بیرون

تا اخرین لحظه زندگی دوست دارم اقا پسر دوست داشتنی من